其实我是个作家
其实我是个作家最新章节：
瞬间，西塞心气被夺，他已失去争胜之心，只想远远遁开了事！
到了最后，它索性蜷起身子，将杨云帆的肩膀，当成是自己的床，呼呼大睡起来
距离铜门大概百余米之外，杨云帆持剑观察
胖子从我手里夺过卷柏，凑到鼻子底下看了半天说：“这东西就是卷柏，我怎么看它都是一团杂草
你二人既然已许久不见，正好多叙旧一番
这些年来，通幽剑主便一直想寻找一位合适的弟子，传承这【太玄剑】之中留下的太玄剑意
其速度，比起在天上飞行，甚至更快！
”宫圣阳警告一声，所谓的他们，自然就是宫夜霄的两个叔叔
剑客却视若无睹，笑着说道：“今天可要求长歌大神轻虐了哦……”
如此这般不断碎裂，再生，金色光阵虽然震颤不已，但始终牢牢将黑云禁锢在秘境内
其实我是个作家解读：
shùn jiān ， xī sāi xīn qì bèi duó ， tā yǐ shī qù zhēng shèng zhī xīn ， zhǐ xiǎng yuǎn yuǎn dùn kāi liǎo shì ！
dào le zuì hòu ， tā suǒ xìng quán qǐ shēn zi ， jiāng yáng yún fān de jiān bǎng ， dàng chéng shì zì jǐ de chuáng ， hū hū dà shuì qǐ lái
jù lí tóng mén dà gài bǎi yú mǐ zhī wài ， yáng yún fān chí jiàn guān chá
pàng zi cóng wǒ shǒu lǐ duó guò juàn bǎi ， còu dào bí zi dǐ xià kàn le bàn tiān shuō ：“ zhè dōng xī jiù shì juàn bǎi ， wǒ zěn me kàn tā dōu shì yī tuán zá cǎo
nǐ èr rén jì rán yǐ xǔ jiǔ bú jiàn ， zhèng hǎo duō xù jiù yī fān
zhè xiē nián lái ， tōng yōu jiàn zhǔ biàn yì zhí xiǎng xún zhǎo yī wèi hé shì de dì zǐ ， chuán chéng zhè 【 tài xuán jiàn 】 zhī zhōng liú xià de tài xuán jiàn yì
qí sù dù ， bǐ qǐ zài tiān shàng fēi xíng ， shèn zhì gèng kuài ！
” gōng shèng yáng jǐng gào yī shēng ， suǒ wèi de tā men ， zì rán jiù shì gōng yè xiāo de liǎng gè shū shū
jiàn kè què shì ruò wú dǔ ， xiào zhe shuō dào ：“ jīn tiān kě yāo qiú zhǎng gē dà shén qīng nüè le ó ……”
rú cǐ zhè bān bù duàn suì liè ， zài shēng ， jīn sè guāng zhèn suī rán zhèn chàn bù yǐ ， dàn shǐ zhōng láo láo jiāng hēi yún jìn gù zài mì jìng nèi
