吴忘我优不胜欢喜
吴忘我优不胜欢喜最新章节：
一直到了现在，二十多年了，都没治好
他额头，更是耀动出一层绚丽的神鸟道纹，让他看起来如同是神祇凌尘
“按照常理来说，一般人确实会想法设法的躲起来
就在这时，宫圣阳的手机响了，他拿起一看，是儿子宫夜霄的电话，他忙接起，“喂！夜霄
韩立只觉一阵天旋地转后，身形一个趺跄，接着眼前的一切变得清晰无比
弯月飞剑一闪，幻化成一道百丈长的银色剑虹，当头斩下
可就在这时，一个约莫三寸来高，全身被一件金色甲衣包裹的小人忽然从老者头顶一闪而出
已经登上峰顶的柳乐儿见状，顾不得继续调息，连忙跑了过来
bp;bp;bp;bp;仍旧繁华，人们没有因为天地异变，受到影响，该上班继续上班，该读书继续读书
李晓婷满脸欢笑伸手摸了摸，咯咯笑道：“跟真的一样，真的可以用吗？”
吴忘我优不胜欢喜解读：
yì zhí dào le xiàn zài ， èr shí duō nián le ， dōu méi zhì hǎo
tā é tóu ， gèng shì yào dòng chū yī céng xuàn lì de shén niǎo dào wén ， ràng tā kàn qǐ lái rú tóng shì shén qí líng chén
“ àn zhào cháng lǐ lái shuō ， yì bān rén què shí huì xiǎng fǎ shè fǎ de duǒ qǐ lái
jiù zài zhè shí ， gōng shèng yáng de shǒu jī xiǎng le ， tā ná qǐ yī kàn ， shì ér zi gōng yè xiāo de diàn huà ， tā máng jiē qǐ ，“ wèi ！ yè xiāo
hán lì zhǐ jué yī zhèn tiān xuán dì zhuàn hòu ， shēn xíng yí gè fū qiāng ， jiē zhe yǎn qián de yī qiè biàn dé qīng xī wú bǐ
wān yuè fēi jiàn yī shǎn ， huàn huà chéng yī dào bǎi zhàng zhǎng de yín sè jiàn hóng ， dāng tóu zhǎn xià
kě jiù zài zhè shí ， yí gè yuē mò sān cùn lái gāo ， quán shēn bèi yī jiàn jīn sè jiǎ yī bāo guǒ de xiǎo rén hū rán cóng lǎo zhě tóu dǐng yī shǎn ér chū
yǐ jīng dēng shàng fēng dǐng de liǔ lè ér jiàn zhuàng ， gù bù dé jì xù tiáo xī ， lián máng pǎo le guò lái
bp;bp;bp;bp; réng jiù fán huá ， rén men méi yǒu yīn wèi tiān dì yì biàn ， shòu dào yǐng xiǎng ， gāi shàng bān jì xù shàng bān ， gāi dú shū jì xù dú shū
lǐ xiǎo tíng mǎn liǎn huān xiào shēn shǒu mō le mō ， gē gē xiào dào ：“ gēn zhēn de yī yàng ， zhēn de kě yǐ yòng ma ？”
